عاشقان عیدتان مبارک

ماه شوال با اون هلال اول ماهش بالاخره از راه رسید. این عید رو به همه شما عزیزان و دوستان خوبم صمیمانه تبریک میگم و امیدوارم همه دعاها و عباداتتون قبول حق باشه...

حق یعنی خدا، این موضوع این قسمت از کتاب «پیامبر و دیوانه»است که براتون انتخاب کردم که البته در قالب یک داستان کوتاه اومده ... امیدوارم بپسندید.

خدا

در زمانهای دور‍،هنگامیکه لبهایم برای نخستین بار به لرزه درآمد و آماده سخن گفتن شد، از کوه مقدس بالا رفتم و خدا را چنین صدا زدم:

«پروردگارا! من بنده توام و تو را پرستش کردم

اراده پنهان تو شریعت من است و تا زمانی که زنده ام از تو اطاعت خواهم کرد.»

اما...

اما خداوند پاسخم را نداد و مانند طوفانی سهمگین گذشت و از چشمانم پنهان شد.

* * *

هزار سال بعد،برای دومین بار از کوه مقدس بالا رفتم و با خدا چنین سخن گفتم:

خداوندا! من آفریده توام. تو مرا از خاک آفریدی

 و از روحت در من دمیدی همه وجودم از توست»

اما، خداوند پاسخی نداد.

آنگاه هزار سال بعد،باز از کوه مقدس بالا رفتم و برای سومین بار با خدا چنین سخن گفتم:

«خدای من ! ای پدر مقدس ! من فرزند دوست داشتنی تو هستم

با عشق و دلسوزی مرا بوجود آوردی و با مهر و عبادت، ملکوت را به ارث خواهم برد»

این بار نیز خداوند پاسخی نداد و همچون مه ای که تپه های دوردست را می پوشاند، از من گذشت.

* * *

هزار سال بعد از کوه مقدس بالا رفتم و برای چهارمین بار، با خدا سخن گفتم:

«ای آفریدگار من ! ای کمال و آرمان و مقصد من ! ای حکیم دانا !

من گذشته تو و تو فردای منی. من ریشه های تو در زمین و تو روشنایی آسمانها هستی

ما با هم در مقابل خورشید رشد می کنیم»

در این هنگام خداوند بسوی من خم شد و سخنان شیرینی را در گوشم زمزمه کرد و همجون دریایی که جویباری را در بر می گیرد، مرا در اعماق خود فرو برد

و زمانی که بسوی دره ها و دشت ها سرازیر شدم، خدا نیز آنجا بود.»